Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν καλά πως η ξεκούραση τους πραγματοποιείται σε 24ωρη βάση και όχι σε εξαμηνιαία. Ας αναλογιστούμε τι συνέπειες θα έχει η συνεχής απασχόληση σε 10ωρη βάση για την υγεία του εργαζόμενου, τον ελεύθερό του χρόνο, την κοινωνική και οικογενειακή του ζωή, όσα ρεπό ή μείωση ωρών και να πάρει ως «αναπλήρωση» μέσα στο εξάμηνο.

Η κυβέρνηση παρουσιάζει το νομοσχέδιο ως μια δυνατότητα να διαπραγματεύεται ο εργαζόμενος «ελεύθερα» το χρόνο εργασίας του με το αφεντικό του και τάχα να επιλέγει πόσες ώρες θα δουλέψει ημερησίως, ώστε σε εξαμηνιαία βάση ο μέσος όρος του ημερήσιου χρόνου εργασίας να βγαίνει 8ωρο. Η εμπειρία που έχουμε αποκτήσει, μας αποδεικνύει πως δεν υπάρχει καμιά ισότιμη διαπραγμάτευση για τους όρους εργασίας ανάμεσα σε έναν εργαζόμενο και μια επιχείρηση. Ο εργοδότης έχει το πάνω χέρι και αυτός ο νόμος προσφέρει … ένα χέρι βοηθείας παραπάνω στην εργοδοσία για να μπορεί να εξασφαλίσει πιο φτηνούς, πιο αποτελεσματικά εκμεταλλευόμενους υπαλλήλους. Οι 2 ώρες δουλειάς παραπάνω ανά ημέρα που δεν θα πληρώνονται ως υπερωρίες, δηλαδή θα αμείβονται χωρίς την προσαύξηση που μέχρι σήμερα ίσχυε, προσφέρουν στην εργοδοσία πιο ευέλικτο και χαμηλότερα αμειβόμενο προσωπικό, το όνειρο του κάθε αφεντικού! Γνωρίζουμε καλά πως το 8ωρο παραβιάζεται συστηματικά ακόμα και σήμερα. Η κυβέρνηση δίνει τη δυνατότητα πλέον στις επιχειρήσεις να το παραβιάζουν νόμιμα, χωρίς το φόβο της καταγγελίας.

► Αυξάνουν τις νόμιμες υπερωρίες σε 150 ώρες το χρόνο: Ενώ σήμερα υπάρχει το όριο των 120 ωρών υπερωρία ανά έτος για τον τομέα των υπηρεσιών και 96 για τη μεταποίηση, η κυβέρνηση επιδιώκει να τις αυξήσει. Συνδυαστικά με την παραπάνω διάταξη, ένας εργοδότης θα μπορεί να κάνει χρήση του 10ωρου χωρίς να πληρώνει πρόσθετη υπερωριακή αμοιβή και το διάστημα που θα εφαρμοζόταν η μειωμένη απασχόληση θα έχει τη δυνατότητα να επιβάλλει περισσότερες νόμιμες υπερωρίες. Κάπως έτσι, αθροιστικά οι υπερωρίες μπορούν να ξεπεράσουν τις 350 στη διάρκεια ενός έτους, από τις οποίες θα πληρώνονται μόνο οι 150.

► Μονιμοποιούν την τηλεργασία: Από έκτακτο, δήθεν, μέτρο που επιβλήθηκε με αφορμή την πανδημία, σκοπεύουν να το καθιερώσουν ως μόνιμο. Καταφέρνουν έτσι να μετακυλήσουν τα λειτουργικά έξοδα της επιχείρησης στον εργαζόμενο (ρεύμα, θέρμανση, κλιματισμός, σύνδεση internet), καθώς το σπίτι μας μετατρέπεται σε χώρο εργασίας! Επιπλέον, η εργασία από το σπίτι θολώνει το όριο ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο. Ο εργαζόμενος θα μπορεί να θεωρείται διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή για εργασία, ακόμα και σε περίοδο ασθενείας ή άδειας, καθώς όντας αποκομμένος από τους συναδέλφους του και απομονωμένος στην κατοικία του, θα αντιμετωπίζει επιπλέον δυσκολία να αρνηθεί μια τέτοια απαίτηση της εργοδοσίας. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, η τηλεργασία οδηγεί στη χαλάρωση των δεσμών ανάμεσα στους υπαλλήλους μιας εταιρείας, δεσμοί που είναι απαραίτητοι όχι μόνο λόγω της κοινωνικής υπόστασης του ανθρώπου, αλλά και ως προϋπόθεση για τη συνδικαλιστική οργάνωση που κρίνεται αναγκαία, ειδικά στις σημερινές συνθήκες. 

► Περιορίζουν τη δυνατότητα απεργιακής και συνδικαλιστικής δράσης:

• Τα συνδικάτα θα πρέπει κατά την άσκηση του απεργιακού δικαιώματος να καθορίζουν «προσωπικό ασφαλείας» σε συγκεκριμένο ποσοστό επί του συνόλου των εργαζομένων μιας επιχείρησης (33%), το οποίο θα συνεχίζει να εργάζεται παρά την απεργία, ώστε να μη θιχτεί η επιχειρηματική δράση. Κατοχυρώνεται έτσι η απεργοσπασία, ώστε να περιορίζεται η πίεση που μπορούν να ασκούν οι εργαζόμενοι στην εργοδοσία. Στην ουσία μετατρέπουν την απεργία σε «συμβολική πράξη» … χωρίς απεργούς.

• Σε περίπτωση που μια απεργία κριθεί δικαστικά παράνομη/καταχρηστική, όπως συμβαίνει 9 στις 10 περιπτώσεις, η εργοδοσία θα μπορεί να αξιώνει αποζημίωση από τους απεργούς. Κατά συνέπεια, είτε θα εξοντώνονται οικονομικά οι απεργοί, αποτρέποντάς τους από το να απεργήσουν, είτε η εργοδοσία θα μπορεί μέσω της αποζημίωσης να μειώσει τις συνέπειες της απεργίας, μειώνοντας άρα την αποτελεσματικότητά της.

• Υποχρεώνονται τα σωματεία να διενεργούν «ηλεκτρονική ψηφοφορία» για την λήψη απόφασης απεργίας. Το παραπάνω αποτελεί πλήγμα στις δημοκρατικές διαδικασίες ενός σωματείου, καθώς η δημοκρατικότητα δε σχετίζεται απλά με τη δυνατότητα ψήφου, αλλά απαιτεί και την άμεση συμμετοχή, τη φυσική παρουσία, τη συζήτηση, τη γνώση όλων των απόψεων του σώματος. Η απομακρυσμένη ηλεκτρονική ψήφος όχι μόνο αποκόβει τον εργαζόμενο από τις ζωντανές δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά κρύβει κινδύνους: ποιος εγγυάται το αδιάβλητο της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, τόσο όσον αφορά το αποτέλεσμα, όσο και το πιθανό φακέλωμα της απόφασης του εργαζομένου;

• Δημιουργείται κρατικό ηλεκτρονικό μητρώου σωματείων και υποχρεώνονται οι συνδικαλιστικές οργανώσεις σε εγγραφή σε αυτό. Πρόκειται για ξεκάθαρο φακέλωμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των μελών τους από το κράτος. Η κυβέρνηση απαιτεί να έχει γνώση ποιος προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι ενάντια στην εργοδοσία, αλλιώς δεν θα αναγνωρίζει ως νόμιμη τη συνδικαλιστική δράση και τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης.

• Περιορίζεται η νομική προστασία των συνδικαλιστών από απόλυση: Μπαίνουν στο στόχαστρο όσοι οργανωμένα προσπαθούν να υπερασπιστούν τα εργατικά δικαιώματα. Ένας συνδικαλιστής θα μπορεί να απολύεται απλά με μια υποβολή μήνυσης από την εργοδοσία. Πρακτικά, η εργοδοσία θα μπορεί να ξεμπερδέψει με όποιον μπαίνει μπροστά στην οργάνωση της μάχης για την υπεράσπιση των εργαζομένων. Επιπλέον, μειώνεται ο αριθμός των μελών της διοίκησης μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης που θα έχουν τη σημερινή τυπική νομική προστασία, όπως και το χρονικό διάστημα μετά τη λήξη της συνδικαλιστικής θητείας που ο συνδικαλιστής έχει προστασία.

ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ 6 ΜΑΗ, ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 10:30 ΣΤΟ ΑΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Κόντρα στη λογική «ο νόμος θα ψηφιστεί», προκρίνουμε τη λογική «ο νόμος να μην εφαρμοστεί». Συμμετέχοντας μαζικά στην απεργία περνάμε το μήνυμα: ο νόμος να μείνει στα χαρτιά. Η εργοδοσία να ξεχάσει τα σχέδια εφαρμογής ενός τέτοιου μέτρου. Δε θα δεχτούμε την επιβολή 10ωρης εργασίας.

Διεκδικούμε:

• Καμία απλήρωτη υπερωρία, όχι στην κατάργηση του 8ωρου και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Αντίθετα, μείωση του ημερήσιου ωραρίου σε 7 ώρες χωρίς μείωση των αποδοχών. 7ωρο-5ήμερο-35ωρο.

• Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας. Το σπίτι μας δεν είναι χώρος εργασίας. Ta λειτουργικά έξοδα και το κόστος των μέσων εργασίας να καλύπτονται με ευθύνη και έξοδα της εργοδοσίας, καμία παράταση του εργάσιμου χρόνου πέραν του 8ωρου.

• Αυξήσεις στους μισθούς, κανένας εργαζόμενος κάτω από 750€ καθαρές απολαβές.

• Κλαδική σύμβαση εργασίας με όρους εργασίας που να κατοχυρώνουν τις σύγχρονες ανάγκες μας. 

• Κανένας περιορισμός της συνδικαλιστικής δράσης και της άσκησης του απεργιακού δικαιώματος.

• Μέτρα προστασίας από τον Covid-19 για όλο το λαό: Ουσιαστική ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και άμεση ένταξή τους στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Αύξηση των δρομολογίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ με έξοδα της εργοδοσίας για όσο καιρό διαρκεί η πανδημία.