Η κυβέρνηση της Νέας «Δημοκρατίας» επανέρχεται δριμύτερη στην πρόθεσή της να περάσει νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, με πιθανό χρόνο ψήφισής του μέσα στο καλοκαίρι,  ελπίζοντας πως θα πιάσει τους εργαζόμενους απροετοίμαστους λόγω της καλοκαιρινής περιόδου.

Πρόκειται για νομοσχέδιο που βασίζεται σε αντίστοιχο νόμο που είχε επιβληθεί το 1971, επί Χούντας. Για την ακρίβεια, έχει γίνει απόδοση του νόμου από την καθαρεύουσα στη δημοτική.

Η κυβέρνηση της Νέας «Δημοκρατίας», λοιπόν, πιάνει το νήμα των περιορισμών των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του λαού, από ‘κει που το άφησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τον περιβόητο περιορισμό για την προκήρυξη απεργίας (Γενάρης 2018). Το ένα κυβερνητικό χέρι δίνει τη σκυτάλη στο επόμενο και η επίθεσή απέναντι στο εργατικό-λαϊκό κίνημα καλά κρατεί.

Πηγή έμπνευσης αποτελεί, λοιπόν, για την κυβέρνηση ο νόμος της Χούντας. Άλλωστε, η περίοδος της επταετίας προσφέρει πλούσια εμπειρία στην καταστολή που τόσο έχουν σήμερα ανάγκη εργοδότες και κυβέρνηση. Καταστολή η οποία τους είναι απαραίτητη, καθώς στρώνουν το έδαφος για νέα επίθεση στην εργατική τάξη.

Στον πυρήνα του απαράδεκτου αυτού νομοθετήματος βρίσκεται η δυνατότητα για την ερμηνεία του νόμου κατά το δοκούν από τις αστυνομικές αρχές πέρα από την απλή εφαρμογή του.

Συγκεκριμένα, ο νόμος ορίζει πως «η επικείμενη δημόσια συνάθροιση μπορεί να απαγορεύεται, αν επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια ή απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Η ασάφεια είναι τόσο δημιουργική που θεωρητικά κάθε δημόσια συνάθροιση μπορεί κατά την αστυνομική αρχή «να διαταράσσει σοβαρά την κοινωνικοοικονομική ζωή», έτσι ώστε τελικά να απαγορεύονται όλες!

Επιπροσθέτως, φυλάκιση 1-2 ετών προβλέπει το άρθρο 14 για όσους συμμετέχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση που έχει απαγορευτεί!

Γενικότερα, το νομοσχέδιο βρίθει από άρθρα του αποτελούν διαμάντια αντιλαϊκής αθλιότητας. Συνοπτικά, η ουσία του νομοσχεδίου:

• “Ο οργανωτής της διαδήλωσης οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο αστυνομία ή λιμενική αρχή την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Η γνωστοποίηση περιλαμβάνει τα στοιχεία ταυτότητας κι επικοινωνίας του οργανωτή (φυσικό πρόσωπο), τον ακριβή τόπο, το χρόνο έναρξης, λήξης, το σκοπό και το δρομολόγιο της διαδήλωσης.” (άρθρο 3)
• Ο οργανωτής της συγκέντρωσης “συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική αρχή και ιδίως με τον Αστυνομικό Διαμεσολαβητή (σύνδεσμος μεταξύ διαδηλωτών και κράτους) και συμμορφώνεται στις υποδείξεις του παρέχοντας συνδρομή στην τήρηση της τάξης.” (άρθρο 4)
• Αν η κινητοποίηση (πορεία, συγκέντρωση, διαδήλωση) δεν γνωστοποιηθεί “η αστυνομική αρχή δύναται να προβεί στη διάλυσης της ανωτέρω συνάθροισης..” (άρθρα 3 και 9). Επιπλέον, “επικείμενη δημόσια συνάθροιση μπορεί να απαγορεύεται (κι αν ακόμα έχει γνωστοποιηθεί), αν επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια ή απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής.” (άρθρο 8)
• “Όσοι συμμετέχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, η οποία έχει απαγορευτεί τιμωρούνται με φυλάκιση από ένα (1) έως δύο (2) έτη.” (άρθρο 14)
• “Ο οργανωτής δημόσιας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής και της ιδιοκτησίας τους…” (άρθρο 14)
• Για την απαγόρευση λαμβάνεται υπόψη και ο αριθμός των διαδηλωτών και η δυνατότητα της αστυνομίας για αλλαγή δρομολογίου ή τόπου συγκέντρωσης. (άρθρο 7, παρ. 4)
• “Εξουσιοδοτείται ο υπουργός δημόσιας τάξης να ρυθμίζει τα περί διάλυσης των συγκεντρώσεων” κατά το δοκούν και με συνοπτικές διαδικασίες. (άρθρο 15)

Όλα τα παραπάνω επικαλύπτονται από ένα υποτιθέμενο ενδιαφέρον που προβάλει η κυβέρνηση για το κυκλοφοριακό πρόβλημα που τάχα προκαλούν οι διαδηλώσεις και τα συνεπακόλουθα προβλήματα που δημιουργούνται σε καταστήματα του κέντρου, εξ ου και η λεγόμενη «διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής».

Δεν τολμάνε να απαντήσουν όμως: Τα καταστήματα του κέντρου κλείνουν εξαιτίας των διαδηλώσεων ή λόγω της υπερφορολόγησής τους και της χαμηλής καταναλωτικής δύναμης του αγοραστικού κοινού; Τα μαγαζιά εκτός κέντρου της πόλης γιατί κλείνουν, εφόσον σε εκείνες τις περιοχές δεν πραγματοποιούνται διαδηλώσεις; Πρόβλημα στην κυκλοφορία και τη μετακίνηση προς το κέντρο της πόλης προκαλούν οι διαδηλώσεις ή η ανυπόφορη αναμονή για ένα ασφυκτικά γεμάτο αστικό λεωφορείο, καθώς και η έλλειψη θέσεων parking στο κέντρο; Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν ειλικρινά για τα παραπάνω, γιατί δε λαμβάνονται τα αντίστοιχα μέτρα; Γιατί δε μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές για τους αυτοαπασχολούμενους εμπόρους; Γιατί δε βελτιώνεται η ποιότητα των συγκοινωνιών; Γιατί δεν αναβαθμίζεται ο στόλος των αστικών λεωφορείων;

Οι φτηνές δικαιολογίες της κυβέρνησης δεν πείθουν κανένα. Το μόνο τους μέλημα είναι να βάλουν εμπόδια στη διεκδίκηση του λαού. Πάνε να ξεπεράσουν, όμως, κόκκινες γραμμές: η αντίσταση και η διεκδίκηση των εργαζομένων ΔΕΝ θα μετατραπεί σε ποινικό αδίκημα. Δε θα δεχτούμε όριο και υποδείξεις στο πώς, πότε και πόσο θα διαμαρτυρηθούμε! Το νομοσχέδιο αυτό είναι ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ και δε θα εφαρμοστεί! Θα ακυρωθεί στην πράξη!