Έρχεται αντιλαϊκός τυφώνας

Μετά την απόλυτη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, τη σφοδρή περικοπή των κοινωνικών δαπανών, την επιβολή έμμεσων φόρων σε ποτά και τσιγάρα, τις «γονικές παροχές» και την αύξηση των τελών κυκλοφορίας, που αποτέλεσαν τα πρώτα αντιλαϊκά μέτρα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται και επιδιώκει να νομοθετήσει μέχρι τον Ιούνη:

1. Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο θα κατατεθεί στα τέλη Γενάρη – αρχές Φλεβάρη και θα επιφέρει νέα φορολογικά βάρη για τα λαϊκά στρώματα. Θα καταργηθεί η πλειοψηφία των φορολογικών απαλλαγών. Η κυβέρνηση επίσης έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο για αύξηση των έμμεσων φόρων στα καύσιμα, για αύξηση του ΦΠΑ ή δημιουργία ενιαίου συντελεστή που θα αυξήσει το φόρο στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

2. Το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό. Θα κατατεθεί μέσα στον Απρίλη, αφού πρώτα λήξει ο στημένος «κοινωνικός διάλογος». Θα προβλέπει τον ακόμα μεγαλύτερο περιορισμό των κρατικών και εργοδοτικών εισφορών και τη μεταφορά της χρηματοδότησης των Ταμείων στις πλάτες των ασφαλισμένων. Την επιβολή φόρου υπέρ της Κοινωνικής Ασφάλισης που θα επιβαρύνει τα λαϊκά νοικοκυριά. Την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τη μείωση των συντάξεων, τη συρρίκνωση των παροχών, το τσάκισμα του καθεστώτος των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων με το παράλληλο πετσόκομμα των αναπηρικών συντάξεων. Θα θεσμοθετήσει το σύστημα των «τριών πυλώνων» που θα οδηγήσει στο ξεθεμελίωμα του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης και θα ανοίξει το δρόμο για την είσοδο των ιδιωτών στο ασφαλιστικό σύστημα.

3. Το νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις. Θα έρθει στη Βουλή μέσα στο Φλεβάρη και εναρμονίζοντας ακόμα περισσότερο «την εθνική εργατική νομοθεσία με τις κοινοτικές οδηγίες» διατηρεί και ενισχύει το καθεστώς της «απασχολησιμότητας», της «εκ περιτροπής εργασίας», τα «μπλοκάκια», η «ενοικίαση εργαζομένων», τα προγράμματα «διά βίου εκπαίδευσης και μάθησης», «ελαστικής και μερικής απασχόλησης».

4. Τη διοικητική μεταρρύθμιση με το σχέδιο «Καλλικράτης». Οι νέες συνενώσεις δήμων και η δημιουργία ισχυρών περιφερειών θα συνδυαστεί με τη μεταφορά αρμοδιοτήτων στους δήμους σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια και Ανάπτυξη, που αυτόματα θα σηματοδοτήσουν νέα φορολογικά βάρη για τα λαϊκά στρώματα – αφού ταυτόχρονα θα μειωθεί η κρατική χρηματοδότηση προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση και θα δοθεί η δυνατότητα φορολογίας στους δήμους. Παράλληλα, θα δημιουργηθούν νέοι ευνοϊκότεροι όροι στους τομείς αυτούς για τις επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων.

5. Το νέο αναπτυξιακό νόμο, που θα συνδυαστεί με την επίσπευση των διαδικασιών για το Πρόγραμμα Ανάπτυξης και το ΕΣΠΑ (κοινοτικές επιδοτήσεις). Εκτός από το πλήθος των φοροαπαλλαγών που θα περιλαμβάνει για το μεγάλο κεφάλαιο, ειδικότερα για τις επενδύσεις στην «πράσινη ανάπτυξη», περισσότερα από 16 δισ. ευρώ από τις «κοινοτικές επιδοτήσεις» θα κατευθυνθούν για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων. Η κυβέρνηση επίσης έχει δεσμευτεί για αύξηση των Δημοσίων Επενδύσεων, οι οποίες θα ξεπεράσουν τα 10 δισ. ευρώ (4,2% ΑΕΠ) που θα κατευθυνθούν στις μεγάλες επιχειρήσεις.

6. Το σχέδιο νόμου για τη θεσμοθέτηση «νέου γύρου μετοχοποιήσεων και αποκρατικοποιήσεων για εταιρείες του δημοσίου και την αξιοποίηση των ακινήτων του δημοσίου». Ετοιμάζονται να παραδώσουν στο μεγάλο κεφάλαιο και τα τελευταία κομμάτια της δημόσιας περιουσίας στην τιμή ευκαιρίας των 2,5 δισ. ευρώ που θα κατευθυνθούν για την κάλυψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, δηλαδή στην επαναχρηματοδότηση των μεγαλοεπιχειρήσεων.

7. Το νέο εκλογικό νόμο. Πρόκειται για ένα καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα με τη δημιουργία πολλών μονοεδρικών περιφερειών που νοθεύει ακόμα περισσότερο τη λαϊκή βούληση, ενισχύει το δικομματικό μοντέλο εναλλαγής στην εξουσία και διασφαλίζει την ύπαρξη ισχυρών κυβερνήσεων με μεγάλη κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, ικανές να προωθήσουν το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.

Στόχος του λεγόμενου σταθεροποιητικού προγράμματος της κυβέρνησης δεν είναι άλλος από το να βάλει τους εργαζόμενους να πληρώσουν την κρίση. Κι αυτό, τη στιγμή που μόνο το 9μηνο Γενάρης – Σεπτέμβρης του 2009, χρονιά της κρίσης, τα κέρδη των εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών έφτασαν στο αστρονομικό ποσό των 11,8 δισ. ευρώ, ενώ οι κοινωνικές δαπάνες που προβλέπονται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για όλο το 2010 δεν ξεπερνούν τα 4 δισ. ευρώ!

Σου λένε: Δέξου τώρα τις νέες θυσίες για να μην έρθουν ακόμη σκληρότερα μέτρα. Δέξου τη μείωση του μισθού σου ή μισή δουλειά για να μην απολυθείς. Συναίνεσε να δουλεύεις ως τα βαθιά γεράματα και μια σύνταξη – επίδομα πτωχοκομείου, αλλιώς δε θα έχεις τίποτα.

ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΩΡΑ ΠΙΣΩ ΔΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ. ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ.

Θυμήσου: Τι κέρδισες εσύ από τις θυσίες που σου επέβαλαν οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, για “την ισχυρή Ελλάδα” στην ΟΝΕ και στην ΕΕ; Σου πάγωσαν μισθούς, σου έφεραν αντιασφαλιστικούς νόμους (Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά), υπονόμευσαν το οχτάωρο και τη σταθερή δουλειά, προκειμένου να ενισχυθεί η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα της πλουτοκρατίας και τώρα σου ζητάνε και τα ρέστα. Να πληρώσεις και την κρίση.

Για την κρίση οι μόνοι που δε φταίνε είναι οι εργάτες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες. Υπεύθυνοι είναι οι μεγαλοβιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι, τα τεράστια και αμύθητα κέρδη που συγκέντρωσαν από τη δική μας εκμετάλλευση. Αυτοί δημιούργησαν τα ελλείμματα και τα μεγάλα χρέη του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων με τις μεγάλες φοροαπαλλαγές και τα προνόμια που τους δίνονται, με τις τεράστιες κρατικές χρηματοδοτήσεις.

Οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ ως γνήσιοι στυλοβάτες των κερδών και υπονομευτές των αγώνων δεν ήθελαν και δε θέλουν ενιαίους – συντονισμένους αγώνες, όπως έκαναν πάντα έτσι και τώρα πάνω από όλα βάζουν τη στήριξη της πολιτικής της κυβέρνησης και την υπεράσπιση της ταξικής συνεργασίας με την εργοδοσία. Άλλωστε, το πλαίσιο “αιτημάτων” που προβάλλουν, το καθορίζουν με βάση τις αξιώσεις της εργοδοσίας για κερδοφορία. Αυτό εξέφρασε και η εισήγηση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που καλεί τον ιδιωτικό τομέα, τους καπιταλιστές να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων με νέα επενδυτικά σχέδια.

Το απέδειξε κυνικά και απροκάλυπτα στη μεγάλη απεργία του ΠΑΜΕ στις 17 Δεκέμβρη, που ανέλαβε το ρόλο του απεργοσπάστη, το επιβεβαιώνει με τη συμμετοχή του στο στημένο διάλογο για το Ασφαλιστικό, με τη συστράτευσή του στις αξιώσεις της εργοδοσίας, στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης για τη νέα Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Την ώρα που κυβέρνηση και κεφάλαιο ρίχνουν τη μία αντεργατική βόμβα μετά την άλλη, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σπεύδει να σηκώσει ασπίδα προστασίας όχι για τους εργαζόμενους – θύματα, αλλά για τους επιτιθέμενους. Προβάλλει τη γραμμή της «συναίνεσης» και της «εθνικής συνεννόησης» για να αντιμετωπιστούν από κοινού οι συνέπειες της κρίσης.

Πιο τολμηρά στην απεργία

Τίποτα δε θ’ αλλάξει, τίποτα δε θα καλυτερεύσει, αν αφήσουμε να περάσει το τσουνάμι των αντιλαϊκών μέτρων. Η επόμενη ημέρα θα είναι χειρότερη από τη σημερινή, όπως το σήμερα είναι χειρότερο από το χτες. Η μόνη ελπίδα, η μοναδική προοπτική βρίσκεται στην πάλη των εργαζομένων. Αυτό το δρόμο δείχνει σήμερα το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Αυτό το δρόμο ανοίγουν με αποφασιστικότητα δεκάδες εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες, εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία που συσπειρώνονται κάτω από τη σημαία της ταξικής πάλης.

Στις 10 Φλεβάρη με το ΠΑΜΕ, πάμε για μια μεγάλη ταξική αναμέτρηση. Αν τώρα δεν τους σταματήσουμε, δε θα μας αφήσουν τίποτ α. Πιο τολμηρά, παραμερίζοντας αναστολές και αναμονές, τραβάμε μπροστά. Με το ΠΑΜΕ των ταξικών αγώνων, Απεργούμε και Διεκδικούμε.

Είναι η ώρα, λοιπόν, που το λαϊκό κίνημα, οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρομεσαίοι πρέπει να απαιτήσουν εδώ και τώρα να φορολογηθούν τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου με 45%.

Όλοι στη μάχη για την επιτυχία της απεργίας 10 Φλεβάρη μαζί με το ΠΑΜΕ και στη συγκέντρωση στο Αγ. Βενιζέλου

Εμείς οι εργαζόμενοι σ’ όλους τους χώρους δουλειάς να μπούμε μπροστά, να οικοδομήσουμε την ενότητά μας με τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά, γιατί έχουμε τον ίδιο εχθρό και τον ίδιο δρόμο.

Για να κατακτήσουμε σύγχρονα δικαιώματα για εμάς και τα παιδιά μας.